Sentences written about forgiveness:

Lack of ego, responsibility, tollerance and knowing and understanding the other side is the basis for forgiveness. In my culture, we don't ask for forgiveness as much as we should. Should we be forgiven??

Forgiving is more important than to be forgiven

To be forgiven is to be in peace.

How many times I will be aware forgiveness is given to me?

Giving forgiveness: confronting a gap between wanting & feeling.

To be able to let  go without fear.

Sometimes we forgive someone just to be loved.

When I would find my biological parents I wonder if I will or not will be able to forgive them for their decision.

Someone should be forgiven if he is brave enough to take full responsibility and to honesty show regret.

Forgiving became possible when I realised that I'm hurt and wounded, but that it made me grow and get wizer.

I try to take my responsability for every move I make, so that I can go forward with my face to the future and won't be chased by guilty feelings and longings to be forgiven.

Forgiveness does not change the past but it does enlarge the future.

To forgive someone liberates.

People are afraid to ask for forgiveness because it makes them feel guilty.

If you've decided to forgive someone: do it now, don't prospone it!

I wish some day just to be in peace, with no need to forgive myself.

We forgive often silently. True forgiveness is then telling the one that hurt us.

To be forgiven is like dropping a heavy load on the trail and then continuing on together.

I can forgive because I think everybody makes mistakes and as soon they feel sorry about it they can have a second chance.

..I hope that also other people can act like me..

Zuch is forgiving me that I'm doing a mess in the bar.

I forgive all the unforgiven people in my life who could not forgive themselves.

People are the only animals on earth that got the blessing to forgive.

Anael, you forgive me so many times for everything I did to you...

Ima I feel like we started a new!

I don't find it difficult to forgive other people. I realise anyone has a darker side and makes mistakes. I accept a lot from other people. When I am angry at someone sometimes, I can easily forget about it later.

I think my ex has forgiven me that I left her. But can I forgive myself? That is much harder than forgiving someone else. I still feel the pain I had to cause and find it difficult to come to terms.

To understand that I'm a tiny part of the universe.

To see the world through the eyes of the other.

All my life I tried to forgive myself for making mistakes.

I am gratefull that my mam forgave me for all the pain I caused.

I want my exwife to forgive me.

Forgiveness is the restoration of freedom.

A man is never so beautiful as if asking for forgiveness or forgive the same.

I'm not sure I'm capable of forgiving. I say that with much sadness. I guess my wish for the next year might be to learn that.

It should be easy to forgive, yet it can be really hard. I want to try to always forgive...

I hope that individuals can forgive me. My intentions strive to be positive. If they are not, please forgive me. To have been forgiven feels so good.

Till now I don't forgive people that choose to fight in the army

I need my first exboyfriend to forgive me for breaking up wiht him.

I choose to forgive the church-officials who tried to kill my language and my culture, and who wanted me to be ashamed of what I am.

To be forgiven means knowing what you've done completely.

I try to forgive my mother and brother for not forgiving eachother.

I assume people will forgive me for being sharply honest.

I want my family to forgive me when I don't have time to visit.

Sometimes I feel restless because I don't always forgive friends for not replying.

The most logical thing is being the one who is forgiven.

It's hard to forgive someone for dying.

Hier zijn een paar vragen en antwoorden van mensen die ik gesproken heb:

Here are some questions and answers by people that I spoke with:

 

"Hoe ziet de wereld er over honderd jaar uit?"

- De wereld ziet er over 100 jaar als volgt uit: nog meer mensen dan nu, wereldbevolking is heel gemeleerd van samenstelling. Onderscheid tussen culturen gaat (helaas) steeds meer verdwijnen. De mens zal, zoals altijd al, steeds net op tijd een antwoord vinden op de grote problemen; milieu, klimaat, sociaal.

 

 

" Waarom zou onze wereld moeten blijven bestaan?"

- Een vraag die me in eerste instantie verdrietig maakt omdat ik me er van bewust ben dat het voortbestaan van de wereld uberhaubt een vraag geworden is. Het is niet vanzelfsprekend dat de aarde zal voortbestaan door (o.a.) ons gedrag. Ik ben blij en dankbaar voor mijn bestaan op deze wereld het brengt me heel veel mooie en ook minder mooie... waardevolle momenten & contacten. Dat gun ik iedereen... dus ook degene die na mij op de wereld zullen leven.

 

 

" Er zijn veel mensen die in hun leven psychische problemen hebben. Daar naast zijn er ook ernstig zieke psychiatrische patienten met bijvoorbeeld angststoornissen, ernstige persoonlijkheidsproblematiek, depressies, schizofrenie etc... Wat denk en voel jij bij een psychiatrische patient?"

"There are many people who have psychical problems during their lives. There are also seriously ill psychiatric patients with for instance anxiety disorder, serious personality problems, depressions, schizofrenia etc... What do you think and feel according to a psychiatric patient?"

- I'm always kind of thinking in terms of new anthropology when it regards this kind of people. And also I'm not thinking about stigmatizing them for being the words that I hate... Like in staying crazy you know they should be kept away from the society... And there is always, unless there is some kind of radical aggression, with these people, there is always a way to communicate. I've been growth like this because my father is psychoanalysist and I've been meeting a lot of, by chance, people that I didn't know of that they were his patients. They were coming in and out. Later I figured that out; yes for sure they were his patients... It comes from your family; the out bringing... I feel safe, I don't feel endangered, I don't feel a threat because it's like... Maybe some people are hypersensitive, and they notice your fear. And this draws their aggression towards you. If you don't fear them, if you approach them with open heart than everything is okay.

 

 

"Stel dat het leven een spel is. Wat voor spelregel zou je dan toevoegen of benadrukken?"

- Als je de straat oversteekt kijk je eerst links, dan rechts en dan weer links. Zo heb je dat geleerd toen je klein was. Als regel aan het leven zou ik willen toevoegen: voordat je iets doet: kijk eerst naar links, dan naar rechts en nog eens naar links. Zo zie je de omgeving."

 

"How can you deal with loneliness?"

-Develop a passion for something in the world out there. Be engaged with some activity that will keep you connected to other people.

 

 

" Wat zou je mensen willen laten leren?"

- Ik zou mensen willen leren om rustig te blijven. Rustig bij jezelf blijven, rustig als er een ruzie is, als er een ongeluk gebeurt, als er grote dingen gebeuren om je heen. Ga lekker wandelen of zingen, neurien een brood bakken of aan je fiets of auto sleutelen. Laat je niet gek maken. Er gebeurt elke dag zo veel en er zijn zo veel mensen...

 

 

"Is het mogelijk, uberhaubt mogelijk, om met militair geweld een conflict, onderdrukking, te beslechten met positief resultaat?"

 

 

"Welke dieren mag je gebruiken, en waarom?"

 

 

"Kun je je herinneren dat je je bewust was van het feit dat je iets leerde, wat was dat dan?"

 

 

"Hoe ziet jouw ideale wereld er uit?"

- Ik wil leven in een wereld waar mensen belangrijker zijn dan regels en geld, waar dat geboden wordt wat mensen echt zoeken. Op menselijke maat en samen. Samen naar school. Zorg in jouw buurt. Werk waar jij je talent kan inzetten. Winst is geen doel maar een bijkomstigheid. Dieren krijgen dezelfde rechten als kinderen.

 

 

"Will screentime take over our lives, or has it already?"

 

 

Fragmenten uit interviews over kleding:

Fragments from interviews about clothes:

Dat merk ik heeel erg nu het winter wordt: dat ik dus meer qua kleding kan met de winter, want eigenlijk ben ik een groot fan van coltruien. Dus ik draag eigenlijk, als ik mezelf eigenlijk een ontspannen dag gun, dan trek ik eh, ik heb een zwarte coltrui bijvoorbeeld, die zit heel strak en die heeft ook echt een strakke col en die zit echt heel strak om m'n lijf, en dat voelt voor mij heeel prettig. En dat is echt een trui die ik mezelf kan gunnen! Dat ik denk van: 'Nou vandaag niet te ingewikkeld met vestjes en topjes en bloesjes en toestanden, maar gewoon lekker mijn zwarte coltrui.', en dat dan, kan dan wel gecombineerd met een rokje of een broek, maar die zwarte coltrui kan dan echt een gevoel zijn van: 'Nou dat mag vandaag gewoon lekker.' <Wat voor uitstraling heb je met die trui?> Hm, ik vind die uitstraling strak. Gewoon zeg maar, ik vind het eh, zelfverzekerd, omdat ik me d'r gewoon heel goed in voel. Dus ik vind dat 'ie m'n lichaam goed benadrukt, omdat ik vind dat 'ie afslankt. En ik vind het ook zelf wel prettig dat 'ie een col heeft, want ik vind 't ook wel mooi als niet alles heel bloot is... Want dat vind ik ook altijd: dat het iets te, te raden over laat, want niet iedereen hoeft mijn hele lijf te zien.

I have... It's not favourite; because I don't wear it all that often OK. But it's very old, it has a long history. It's ehm, it's a sweater, it's a red sweather, cardigan actually, and it... I got ehm... I knitted it! I knitted it myself! Yeah when I was fifteen and that's a long time ago haha! For the first time that people were beginning to make like really oversized things you know, with really thick yarn; not the you know precious thin yarn and neat sweaters; this is like a really big thing right... I knitted it really loose and wasn't very good in knitting and it was sort of really baggy... And I wasn't too happy with it when I had knitted it. And I had a friend and her mother was always knitting, and she said...  She said: 'I'll do it, I'll  redo it for you!'. And she actually unraveled the whole thing and then made it into this cardigan... And she put a little edge on it! O god, what's the name of the designer that was sort of in in that time? Chanel. A little edge all around it and a little ah, copper buttons... And it's still like that! And it feels kind of tight right now... <When did you wear it for the last time?> Oh a couple of weeks ago. It's red, beautifully colored red... It's a nice warm sweater, it's pure wool and the color is still really good and some of the edges are gone and I never hardly wear it out but I still have it. <How do you feel when you wear it?> Yeah, ehm... It's not that I feel any particularly. I just really like the idea that's it's so old and it has a little history...

Ze vertelde dat haar kledingvoorkeur steeds verandert, dat ze er periodes in heeft, haar eigen modetrends eigenlijk. Na een tijdje denken vertelde ze dat ze jaren geleden een trui had gekocht, die goedkoop was en van wol. Niet mooi, maar warm! Er zitten vlekken op en ze draagt 'm vooral thuis om warm te worden. Als 'ie mee naar buiten gaat heeft ze het gevoel dat ze nog steeds thuis is. Toen vertelde ze dat ze als kind een troetelvest had, met een voering van flanel, waar ze mee knuffelde. Een tijdje terug heeft ze in een biologische winkel een dweil gevonden die net zo zacht is. Ze heeft 'm gekocht, maar dweilt er niet mee: hij ligt naast 'r kussen om zacht mee in slaap te vallen. Ze kon zich nog herinneren dat ze als klein meisje zwarte sandalen met hakjes had. Ze vond het heerlijk die te dragen, vooral het geluid er van was geweldig: klik klak, klik klak! Haar moeder heeft de schoentjes later weggegooid.

Ik had 'n eh... Een pyjama en die was rood en volgens mij ook met witte strepen, zo'n beetje bijna matrozendessin, en die eh, die was echt gewoon een soort hansopje zo, he 1 ding! Met een capuchon en een, een rits die echt gewoon dicht kon. En dat was gewoon mijn wereld; dat was echt heel gaaf. Ik was er helemaal-helemaal happy mee. En die mocht ik niet naar school aan natuurlijk, maar dat wou ik wel! En toen het uiteindelijk vakantie werd mocht ik 'm gewoon aan. Want toen waren we ergens weet ik veel, in Frankrijk of zo... Toen heb ik er echt gewoon naar mijn gevoel weken in gelopen terwijl het gewoon zomer was. In... hehe een pakje! <Hoe oud was je toen?> Ik denk zeven of zo. <Kun je je dat nog herinneren; die vakantie?> Ja eigenlijk alleen die pyjama, niet die vakantie. Maar dat dat mocht! Dat ik dat, dat ik dat mocht... Terwijl het normaal nooit mocht; en dat ik dan, ja het was gewoon echt het toppunt! Echt wauw ik mag...

Ik heb een verschrikkelijk vies vest gekocht bij C&A, enne, A. vind het een heel lelijk ding, en het doet, voldoet echt precies wat moet: het maakt-houdt me warm, het zit niet zoals dit jasje, kijk dit vind ik ook, op zich is dit wel een comfortabel jasje, maar als ik zo doe... Dan voel ik het zitten weet je? En zo'n fleeceding voel je niet als je zo doet; hij is gewoon heel ruim. <Is het een mooi vest?> Nee! Ik vind 'm ook niet mooi, nee, maar hij was eh, hij voldeed precies aan wat ik, want ik had er een paar gepast bij de C&A, enne, hij was niet zo duur, maar het belangrijkste was gewoon dat 'ie dan, dat dat hij heel goed zit. En als ik dan ehm... Wil lezen, ik moet altijd veel tamelijk veel rust hebben als ik lees, en dat kan ik in de wintertijd niet als ik het ding niet aan heb. Ik bedoel: dan moet dit echt uit! Dan moet dit echt uit; dit jasje; dit colbertje moet uit, en dan doe ik dat ding aan, heb ik het warm en het ding zit heel makkelijk, en dan helpt mij dat om eh, om comfortabel te gaan zitten. Dan word ik niet afgeleid door ja, wat dan ook aan kleding je maar af kan leiden. Als ik zo ga zitten dan gaat 'ie wat mee of weet ik het wat als je wat verschuift... En dan eh ja... En het is, het is zelfs nu zo, dat ik ehm, 'm wel eens aan houd als ik naar de fysiotherapeut ga! Dan die zit dan drie huizen verderop, en dan houd ik ook mijn sloffen aan... En dan loop ik naar die fysiotherapeut, en ja die moet daar dan ook altijd vreselijk om lachen: dat ik die sloffen aan heb! Dat vest zegt 'm niet zo veel enne, A. vind het vreselijk als ik dat doe!

Ehm, het heeft bij mij wel heel erg te maken, wat ik aantrek, met hoe ik me op dat moment voel of welke kant ik van mezelf, wat ik op dat moment ben of zo: de ene keer vind ik het leuk om een beetje... Voel ik me meer een dame en soms voel ik me meer een heks of zo! Of nou ja, da's ook weer overdreven... Er zijn kleren waar van ik op zolder denk he: 'He, ik snap niet dat ik dit ooit aantrek!', inderdaad he, en dan twee weken later zit ik weer helemaal in die kleren. Dan zit ik blijkbaar weer, ben ik daar weer mee bezig; met iets anders bezig in mezelf of zo,  waar door ik dan weer hele andere kleren aan wil. <En de laatste tijd; wat draag je in deze periode?> Nou ik draag sowieso wel bijna nooit een broek. Dus eigenlijk altijd een jurk enne, of een rok, en ik heb nu de laatste tijd eigenlijk heel vaak paars en donker roze. Ik heb een jurk die is intens paars. Dus daar zit ik nu in. <En wat voel je dan als je die draagt?> Dan voel ik me meer helemaal af. Zo van: 'Oja, dit klopt helemaal!'. Dan klopt het ook hoe mensen op mij reageren klopt dan ook meer dan. He, je kan soms ook hebben dat mensen op je reageren dat je denkt: 'He wat raar; zo reageren mensen nooit op mij!', of: 'Dat klopt niet, ', ofzo, of: 'Dat ben ik niet, zoals jij nu op mij reageert; dat hoort helemaal niet!'. En als ik dan zeg maar, ik heb het idee dat als ik de goede kleren aan heb dat dat blijkbaar, word ik ook benaderd zoals ik dat wil of zo, zoals het bij mij klopt. Dus door mijn kleren aan te trekken heb ik al iets over mezelf verteld, waar door de ander... Ik heb dan het idee dat mensen dan beter weten wat ze aan me hebben, maar ik weet niet precies wat dat dan is. Ik heb ook bijvoorbeeld wel eens als ik eh... Ik heb tijden geha dat ik echt alleen maar aan het breien-breien-breien was. En dan zat ik bijvoorbeeld in de trein en dan merkte ik dat mensen mij heel snel aanspraken. Om te vragen waar het station was, of dit en dat weet je, en toen had ik heel erg het idee dat dat kwam door dat breien. Door dat als je aan het breien bent, dan moet je wel een soort aardig persoon zijn voor mensen...